Rekreasyon Yönetimi ve Organizasyon İlişkisi

Rekreasyon Yönetimi ve Organizasyon İlişkisi Yönetim faaliyetinde amaçların gerçekleştirilmesi için, insan ve malzeme kaynaklarının koordine edilmesi gerektirmektedir. Organizasyon, birden fazla kişi veya grubun, ortak bir çalışma düzeni ile belirlenmiş amaçlara ulaşmak üzere oluşturdukları yapılanma şekli olarak ifade edilebilir. Rekreasyon Yönetimi ve Organizasyon İlişkisi Yönetim sürecinin sağlıklı bir şekilde işleyebilmesi için, düzgün bir organizasyonun oluşturulması gerekmektedir. Rekreasyon Yönetimi ve Organizasyon İlişkisi ;

Rekreasyon Yönetimi ve Organizasyon İlişkisi

Organizasyon, belli bir hedefe ulaşmak için bir araya gelmiş bireylerin yapılanma şeklini, bu bireylerin tamamını veya bir kurum, kuruluş ya da teşkilatı belirtebilir.

Rekreasyon endüstrisi oldukça karmaşık bir yapıya sahiptir. Ancak bu yapı içerisinde, rekreasyon alanlarının ve rekreasyon aktivitelerinin teminini sağlayan üç tip organizasyondan bahsedilebilir. Bu organizasyonlar kendi içinde yerel ve ulusal olarak ayrılan kamu organizasyonları, özel sektör organizasyonları ve kar amacı gütmeyen diğer bir ifadeyle gönüllü organizasyonlardır

Rekreasyon alanlarının ve rekreasyon aktivitelerinin teminini sağlayan organizasyonlar; kendi içinde yerel ve ulusal olarak ayrılan kamu organizasyonları, özel sektör organizasyonları ve kar amacı gütmeyen organizasyonlar olarak sınıflandırılır.

Kamu Sektörü Organizasyonları

Kamu sektörü, ağırlıklı olarak merkezi veya yerel hükümet tarafından fon sağlanan bir dizi organizasyon ve tesisi kapsar (Hurd ve ark., 2008). Kamu sektörü organizasyonları, devletin sahibi olduğu organizasyonlardır. Bu organizasyonlar yerel yönetimlerin de olabilirler.Kamu organizasyonları kendi içinde yerel ve ulusal olarak ayrılmaktadır. (Aşık Veysel Rekreasyon Alanı kamusal organizasyonlara bir örnektir.)

Yerel Yönetim Organizasyonları

Yerel yönetimlerin rekreasyon hizmetleri; yasal zorunluluklar ve finansman kaynakları gibi kriterlere
göre şu şekilde sıralanabilir (Tribe, 2011);

• Rekreasyon merkezleri ve yüzme havuzları
• Kütüphaneler
• Sanat merkezleri
• Parklar ve bahçeler
• Müzeler

Yerel yönetimlerin olağan rekreasyon hizmetleri; rekreasyon merkezleri ve yüzme havuzları, kütüphaneler, sanat merkezleri, parklar, bahçeler ve müzeler olarak sıralanabilir.

Bununla birlikte birçok yerel otorite, kütüphane sağlayıcılığı gibi yasal zorunluluklardan ayrı olarak farklı rekreasyon hizmetleri sunmaktadır. Diğer yandan belirtilen hizmetler; kimi zaman bedava, kimi zaman destekle, kimi zaman ise tamamen ticari fiyatlarla sunulmaktadır. Bu bağlamda sunulan hizmetlerin finansman kaynakları şu şekilde sınıflandırılabilir;

• Ücret alınabilen hizmetler
• Hükümet destekleri
• Piyangolar gibi kaynaklardan gelen bağışlar
• Yerel kesilen vergiler
• Yerel yönetimlerin yaptığı borçlanmalar

Sahiplik ve kontrol açısından yerel yönetimler, o bölgedeki halk tarafından idare edilir. Politika kararları ve stratejik yönetimle ilgili kararlar belediye meclisi tarafından alınır.

Yerel yönetimlerin sunduğu rekreatif hizmetlerin finansman kaynakları; ücret, destekler, bağışlar, vergiler ve borçlanmalar olarak sıralanabilir.

Ulusal organizasyonlar

Ulusal organizasyonlar da kendi içerisinde kamu kuruluşları, hükümet bölümleri ve diğer hükümet kuruluşları olmak üzere farklı gruplara ayrılabilirler. Ulusal rekreasyonun içeriği ülkelerin bireysel karakterlerine bağlıdır. A.B.D’de çoğu televizyon istasyonları ve hava yolları özel sektöre ait iken, İngiltere’de demir yolları özel sektör tarafından işletilmektedir. Ulusal endüstrilerin hedef ve görevleri ülkeden ülkeye farklılık göstermektedir. Bazı durumlarda kamu kuruluşları zarar dahi etseler kamu hizmetini sunmaya devam etmektedirler. Bu durumda özel sektör yönetim stillerinin verimliliğini ve sertliğini görmek mümkün değildir. Bununla birlikte dünyanın farklı bölgelerinde kamu şirketleri, verimlilik hedeflerini tutturmak amacıyla özel sektörü yakın bir biçimde taklit ederler.

Kamu sektöründe yer alan kamu organizasyonları genellikle aşağıdaki kaynaklarla finanse edilirler
(Edginton ve ark., 2001):

• Vergiler
• Ticaret gelirleri
• Bağışlar
• Yardımlar

Vergi gelirlerine olan bağımlılık; kamu sektöründe yer alan örgütlerinin, iktidarda bulunan hükümetin değişen önceliklerine karşı aşırı duyarlı olmaları anlamına gelmektedir. Aynı şekilde ülkenin ekonomisi genel olarak sağlıksızsa, bütçe kesintileri de kamu sektörü örgütlerini etkilemektedir. Bununla birlikte ulusal organizasyonların sahipliğine ve kontrolüne genel nüfus adına, hükümet sahiptir. Ancak her örgüt farklı şekilde kontrol edilebilir;

• Gelişmiş ülkeler genelde ulusal organizasyonlarına, kendi başına karar alma yetkisi ve ayrı bir
  tüzel kişilik verirler.
• Hükümet departmanları bir bakan ya da hükümetin belirlediği personel tarafından yönetilir.
  Faaliyetleri hakkında direk olarak, bir bakan vasıtasıyla meclis ya da parlamentoya hesap
  verirler.

Ulusal rekreasyonun içeriği, ülkelerin rekreasyona verdiği öneme ve ekonomik koşullara bağlı olarak değişmektedir.

Özel Sektör Kuruluşları

Hükümetten bağımsız olan kuruluşlardır. Özel sektörde faaliyet gösteren organizasyonların amacı
genelde kârı en yükseğe çıkarmaktır. Tipik özel sektör rekreasyon tesisleri şu şekilde sıralanabilir (Tribe,
2011):

• Sağlık kulüpleri
• Lokantalar,
• Pub,
• Gece kulüpleri,
• Golf alanları,
• Sinemalar.

Özel sektör kuruluşları en basit haliyle şahıs şirketleri, limited şirketler ve anonim şirketler olarak sınıflandırılabilir. Diğer bir ifadeyle özel sektör, hem küçük ve orta ölçekli (KOBİ) hem de büyük şirketlerden oluşur. Bu şirketler genellikle şahıs şirketi, LTD ya da A.Ş. olarak kurulmaktadır. Bununla birlikte her sınıfın farklı finansman kaynakları bulunmaktadır. Şahıs şirketlerinin ve limited şirketlerin finansman kaynakları şu şekildedir;

• Şirket ortaklarının koydukları sermayeler
• Kârdan ayrılan yedekler
• Banka krediler

Bu kaynakların yanı sıra Anonim Şirketler borsaya kote olma ve borç senedi çıkartma hakkına da
sahiptirler.

Küçük işletmelerde organizasyon daha doğrudandır. Şirketin sahibi genelde şirketi yönetir ve karı maksimize etme dürtüsüyle hareket eder. Ancak kimi zaman çevresel kaygılar, kendi hayatına zaman ayırma gibi faktörlerden dolayı bu dürtü ikinci plana atılabilir. Anonim şirketlerde ise durum daha karmaşıktır. Şirket yöneticisi şirketin günlük işlerini idare ederken yönetim kuruluna bağlı olarak çalışır. Şirket sahipleri ile şirket yöneticileri birbirinden ayrılmış konumdadır.

Özel sektör rekreasyon tesisleri; sağlık kulüpleri, lokantalar, pub ve gece kulüpleri, golf alanları ve sinemalar olarak sıralanabilir.

Kâr Amacı Gütmeyen Organizasyonlar

Özel sektördeki kar amacı gütmeyen organizasyonlar, büyüklük ve amaç açısından büyük farklılıklar gösterebilirler. Ulusal çaptaki büyük firmalardan ufak ilgi gruplarına, profesyonel birliklerden yerel kulüp ve birliklere kadar farklı boyutlarda olabilirler. Bu gönüllü grupların amacı kar elde etmek değildir. Bazı özel ilgilerin, fikirlerin korunmasını, sporun düzenlenmesini ya da iyi olan şeylerin devam ettirilmesini amaçlanmaktadır.

Kâr amacı gütmeyen organizasyonlar, aşağıda belirtilen alanlarda rekreasyonel fırsatlar
sunmaktadırlar (Tribe, 2011);

• Azınlık grupları (tarihi ve kültürel mirasların koruması vb.)
• Kulüpler ve topluluklar (spor kulüpleri, değerlendirme toplulukları vb.)
• Gençlik organizasyonları (izciler, rehberler vb.)

Gönüllü organizasyonların amacı kâr elde etmek değildir ve tarihi ve kültürel mirasın korunması gibi konularda rekreasyonel fırsatlar sunmaktadır.

Rekreasyon Yönetiminin Tarihsel Gelişimi adlı makalemizi okumak için tıklayınz.