Boş Zaman Ve Rekreasyonda Endüstriyel Gelişim Sanayi devriminden önceki toplumlarda iş anlayışı ve ortamı günlük yaşam ile iç içe geçmişken bunun aksine boş zaman ayrışmış durumda değildir. Sanayi devrimi esnasında endüstrileşme ve organizasyon, iş ve boş zaman arasında oldukça büyük bir ayrım ortaya çıkarmıştır. Bu yüzden günlük yaşam içerisinde iş, ön plana yerleşirken boş zaman, arta kalan zaman dilimine dönüşmüştür. Endüstrileşmenin ilk evrelerinde de boş zaman, tarih boyunca olduğu gibi üst tabakaya ait olan insan sınıfları ile ilişkilendirilmiştir. Kapitalizm, kentleşme süreci ve endüstrileşme toplum içerisindeki bölünmelerin artışına sebep olmuştur.
Boş Zaman Ve Rekreasyonda Endüstriyel Gelişim
Endüstriyel uygarlığın kat ettiği mesafeye paralel olarak boş zaman ve iş süreleri arasındaki sınırlar
netleşerek, her iki alanın içeriği belirginlik kazanmıştır. Endüstriyel ve hatta gelişmekte olan ülkelerde
gözlenen en büyük değişikliklerden biri boş zamanlardaki kayda değer artıştır. Boş zamanın artışı, bu
zaman diliminde etkinlik yarışına giren sektörlerde canlanmaya neden olmaktadır. Örneğin, turizm, spor, oyun, hobiler, tüketim, dinlence ve eğlenceye dayalı endüstriyel alanlarda, boş zaman üzerinde hâkimiyet mücadelesi veren sektörel faaliyetlerde yoğunlaşma görülmektedir. Bu faaliyetler bir bütün olarak boş zaman endüstrisinin doğuşunu beraberinde getirmiştir. Bu durum, bireyi ya da toplumsal kesimleri boş zaman ve rekreasyon endüstrisinin direkt hedefi haline getirerek bu alanda, endüstriyel kuralların hakimiyetinin pekişmesine neden olmuştur. Bugün Batı toplumlarında endüstriyel aklın hakimiyetine bağlı olarak, gerçekte endüstriyel etik ve çalışma modelinin dışına çıkma, onun bağlayıcılıklarından kurtulma !eklinde öne çıkan boş zaman ve rekreasyon faaliyetleri, paradoksal bir şekilde yine endüstriyel akla teslim olur tarzda yapılanır hale gelmektedir. Bu çelişik durum, bireyin özgür seçimini imkânsız kılarak, endüstriyel ilkelere uymasını, üretici kar maksimizasyonunun aracı haline gelmesini kaçınılmaz kılmaktadır (Aytaç, 2002)
Sanayi öncesi toplumdan sanayileşmiş topluma geçiş safhasında boş zamanın farklı özellikleri ortaya çıkmıştır. Kaplan (1960) bu farklılıkları aşağıdaki gibi sıralamıştır.
Boş Zamanın Özellikleri
Endüstrileşme sayesinde toplum için daha fazla materyal ve materyalistik yaşam şekli ile ilişkili olan
ürünlerin elde edilme arzusu ortaya çıkmaktadır. Sürekli bir şekilde ilerleyen ve sayısı gün geçtikçe artan
materyalist ürünlerin edinimi, kullanımı ve korunması yaşam hızının daha da artmasına sebep olmaktadır.
Ekonomik sistem üretim araçlarının, ürün dağıtımının ve hizmetlerin sahibi olan bireyler tarafından
yapılan sermaye birikimi ve yatırımı üzerine kuruludur. Kapitalizm aynı zamanda rekabet, arz talep
vasıtasıyla fiyatların belirlenmesi, geniş bir kredi sistemi, sözleşme özgürlüğü, iş gücü piyasası ve özel
kar vasıtasıyla olu!an ekonomik motivasyon tarafından karakterize edilmektedir (Theodrosen ve
Theodorsen, 1969).
Kapitalizm ihtiyaç duyulmayan materyal objeleri halka empoze ederek bireyin yeni deneyimler elde edebilmesi için açık/sona ermiş bireysel arzuların tohumlarını ekmektedir. Yeni materyal ürünlere ihtiyaç duyulacak ekonomik sistemin gelişmesi için sınırlar zorlanmaya başlamıştır. ihtiyacın yaratılması boş zaman deneyimleri gibi yeni bir alanın doğmasına sebep olmaktadır. insanlar, oyun deneyimlerini, Avrupa seyahatlerini, insanların bir birbiriyle görüşme fırsatlarının oluşturulmasını, bir Zen Budist perspektifinden tenis öğrenimini, kauçuk bir salla vahşi nehirde rafting deneyimini, toplu terapiler vasıtasıyla kişisel özelliklerin değiştirebilme/geliştirme seminerlerini, şarap yapımını vb. etkinlikleri boş zaman deneyimi olarak satmaktadır.Özellikle, çağdaş endüstrileşmiş toplumlarda farklı ülkeler arasında iletişim ve seyahat olanaklarının ortaya çıkması birçok gelişmiş ülkede sürekli bir şekilde artan çoğulculuk kültürüne yol açmaktadır.
Yani, genel bir kültüre ve kimliğe sahip olan pek çok etnik ve küçük gruplar tarafından paylaşılan,
asimilasyona karşı olan ve aynı değerler ve davranışı sergilemeyen çoğulcu bir endüstriyel kültür
oluşmaktadır. ABD’de tarihsel olarak kültürel çoğulculuğa yönelik bir model sunulmaktadır. Bu sadece
Avrupa ve Afrika ile olan tarihsel bağıntısı ile değil aynı zamanda yeni grupların devam eden göçleriyle
bağıntılı olan göç politikalarıyla ilişkilidir. Kanada son 20-30 yıldır Avrupa, Asya, Karayip Adaları ve
ABD’den göç aldığı için çoğulcu kültürel yapıyı daha fazla deneyimlemektedir (Geoffrey, 1990). Çağdaş
toplumlarda kültürel çoğulculuğun boş zaman ve rekreasyon davranışları üzerindeki etkileri Tablo 2.2
gösterilmektedir.
Çoğulcu ve Bireyci kültürel toplumlarda boş zaman
Kültürel çoğulculuk, zevk için yapılacak bir şeyin bireysel seçiminde boş zamanın rolünü
vurgulamaktadır. Böylesi davranışların sınırları kanunlarla, kişisel ilginin bir ifadesi olarak sunulan
aktiviteyle ya da diğerlerinin kültüründen ziyade bireyin yaşam şekliyle tanımlanmaktadır. Moda ve
yaratılan boş zaman ihtiyaçları yapmaya değer olan şeyin karşılanmasıyla boş zaman deneyimi tüketimi
için gerekli olan harcamaya ve daha fazla yeniklere sebep olabilir.
Boş Zaman ve Tarihsel Gelişimi adlı makalemizi okumak için tıklayınız.
Şimşek, Kerem Y. (2012) Serdar KOCAEKŞİ (Ed.)Boş Zaman ve Rekreasyon Yönetimi Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Ofset